DeltaCopy – instalacja oraz konfiguracja

DeltaCopy - instalacja oraz konfiguracja

Przed przystąpieniem do instalacji oprogramowania wspomagającego nas w tworzeniu kopii bezpieczeństwa, powinniśmy wcześniej opracować strategię/plan backapu. W celu opracowania strategii kopii bezpieczeństwa, powinniśmy oszacować ilość obecnych danych, które będziemy archiwizować oraz ich możliwą wielkość docelową. Lokalizację źródła oraz celu, gdzie będziemy przechowywać kopie. Zgromadzone informację umożliwią na opracowanie planu kopii, czyli inaczej mówiąc częstotliwości jej wykonywania oraz typu (np. pełna, różnicowa, przyrostowa). Do posiadanych już informacji możemy dołączyć fundusze jakie możemy przeznaczyć na zakup sprzętu oraz oprogramowania. Praktyka wskazuje, że z ostatnim etapem, czyli funduszami, zawsze jest najgorzej, ponieważ w przeważającej większości ich po prostu brakuje. Nie pozostaje nam nic innego, jak wykorzystać do wykonywania kopii bezpieczeństwa darmowego oprogramowania. Problemów technicznych nie pominiemy, ponieważ zawsze musimy mieć do celów kopii dostępny jakiś komputer/serwer. Na szczęście, do celów backap'u wystarczy sprzęt z dużą wolną przestrzenią na dyskach twardych, który możemy podłączyć do naszej sieci komputerowej.<br>

Tanim, polecanym przeze mnie rozwiązaniem jest wykonywanie kopii bezpieczeństwa za pomocą programu DeltaCopy Client na dedykowany do backup'u serwer FreeANS, którego instalację wraz z podstawową konfiguracją opisałem wcześniej. Dla kopii bezpieczeństwa wykonywanych w oparciu o protokół rsync, zarówno z jak i na OS Windows, możemy wykorzystać do tego celu oba dostępne moduły DeltaCopy:

DeltaCopy Server

DeltaCopy Client

DeltaCopy jest to darmowy program do wykonywania kopii bezpieczeństwa poprzez protokół rsync z poziomu systemu MS Windows.

Instalacja DeltaCopy

Programu DeltaCopy dostępny jest pod adresem http://www.aboutmyip.com/files/DeltaCopy.zip. Po rozpakowaniu pliku, uruchamiamy program instalacyjny (setup.exe).

Kliknij Next, aby kontynuować proces instalacji.

Uzupełniamy informacje dotyczące użytkownika oraz organizacji. Dodatkowo, podejmujemy decyzję, czy instalowana aplikacja ma być dostępna dla jednego (instalującego) użytkownika, czy też dla wszystkich użytkowników posiadających uprawnienia logowania się do danej stacji roboczej. Klikamy Next, w celu kontynuacji instalacji.

W kolejnym kroku, wskazujemy ścieżkę dostępu, gdzie ma zostać zainstalowany program. Klikamy Next

Po weryfikacji konfiguracji programu instalującego i jej akceptacji, klikamy Install

Po poprawnym zainstalowaniu programu DeltaCopy otrzymujemy podsumowanie wraz z propozycją automatycznego jego uruchomienia. Klikamy Finish.

Konfiguracja DeltaCopy Server

Program DeltaCopy Server jest programem działającym jako usługa w systemie Windows. W celu zainstalowania, skonfigurowania a następnie uruchomienia usługi DeltaCopy server, po wcześniejszej instalacji, z menu Programy → DeltaCopy wybieramy DeltaCopy Server. Po uruchomieniu programu, w pierwszym rejestrujemy serwis. W tym celu wybieramy opcję Register Windows Service.

W kolejnym oknie podajemy nazwę użytkownika oraz jego hasło, który będzie uruchamiał serwis. Serwis ten, po konfiguracji będzie odpowiedzialny za wykonywanie w tle kopii bezpieczeństwa danych zapisanych na naszym komputerze. Opcjonalnie, zamiast podawania nazwy konta wraz z jego hasłem, można zaznaczyć opcję Use Local Service Account, co spowoduje, że kontem odpowiedzialnym za uruchamianie serwisu będzie konto serwisowe.

Po zatwierdzeniu, powinniśmy otrzymać komunikat o poprawnym stworzeniu nowej usługi.

Teraz klikamy na Start Server, sygnalizator zmieni kolor na zielony i nasza nowa usługa powinna już działać.

W celu sprawdzenia, czy nasza nowa usługa została poprawnie zainstalowana, klikamy prawym przyciskiem myszy na Komputer i z menu wybieramy Zarządzaj (ewentualnie, w Panelu sterowania wybieramy Narzędzia administracyjne, a następnie Usługi). W lewym oknie rozwijamy pozycje Usługi i aplikacje, a następnie klikamy na Usługi. Na prawo szukamy serwisu o nazwie DeltaCopy i sprawdzamy stan, który powinien nas informować, że usługa została uruchomiona.

Nadszedł czas, na wskazanie miejsca, gdzie będą gromadzone nasze kopie. W tym celu przechodzimy do zakładki Virtual Directories. Klikamy dwukrotnie w , podajemy nazwę wirtualnego katalogu i zatwierdzamy. Następnie zaznaczamy stworzony katalog (w lewej części okna) i przypisujemy do niego fizyczny katalog na dysku (prawa część ekranu) poprzez przycisk Browse. Dodatkowo, możemy tak stworzonemu wirtualnemu katalogowi nadać/przypisać komentarz, ustawić dane tylko do odczytu (Read only).

UWAGA: W przypadku ustawienia wirtualnego katalogu na tylko do odczytu (Read only), nie będziemy mogli do niego zapisywać nowych kopii bezpieczeństwa. W takim wypadku, dane takie możemy przechowywać jako archiwalne.

Ostatnia funkcja służy do ustawienia autentykacji dostępu do kopii. Funkcja ta posiada jedną, zasadniczą wadę, a mianowicie hasło przechowywane jest w postaci jawnej (podczas pisania nie jest zamieniane na gwiazdki.)

Konfiguracja DeltaCopy Client

Program DeltaCopy Client ma za zadanie dokonanie wpisu w Harmonogram Zadań, który zgodnie z naszymi ustawieniami będzie o określonej porze wykonywał kopie, na zadany przez nas serwer. Z menu Programy → DeltaCopy wybieramy DeltaCopy Client.

Dodajemy nowy profil klikając dwukrotnie na Add New Profile. W nowym oknie podajemy nazwę profilu oraz adres IP lub nazwę hosta serwera, gdzie będzie wykonywany backup.

UWAGA: Należy pamiętać, że serwer na który będziemy wykonywać backup musi mieć uruchomiony serwis rsync.

Do naszych celów wykorzystamy serwer FreeNAS. Po wprowadzeniu nazwy profilu oraz adresu IP serwera możemy dokonać testu połączenia. Tylko poprawnie nawiązanie połączenia umożliwi nam na pobranie listy udziałów, na które możemy wykonywać kopie bezpieczeństwa.

Po dodaniu profilu (Add Profile) należy wskazać katalog/katalogi lub pliki, które usługa DaltaCopy ma skopiować na wskazany serwer. Można wskazać cały dysk. Podczas wykonywania kopii bezpieczeństwa zawsze należy zwracać uwagę na dostępną przestrzeń dyskową, jaką mamy do dyspozycji po stronie serwera/komputera, na który będziemy wykonywać kopie. Należy regularnie kontrolować dostępną przestrzeń dyskową, aby nie okazało się, że kopie nie zostały wykonane, lub wykonane tylko częściowo z powodu braku miejsca .

W celu sprawdzenia, czy nasze ustawienia są poprawne, należy zaznaczyć profil, który chcemy przetestować, a następnie kliknąć prawym klawiszem na pole z listą profili i z menu wybrać opcję Run now … Następnie, logujemy się na serwer FreeNAS i weryfikujemy, czy nasze dane zostały zapisane. Dla ułatwienia codziennej weryfikacji, ustawimy DeltaCopy, aby po wykonaniu zadania wysyłał na wskazany adres e-mail raport. W tym celu klikamy ma ikonę koperty (Configure email notifications).

Uzupełniamy wszystkie pola, począwszy od SMTP server (adres serwera dostarczającego powiadomienia), Sender's address (adres nadawcy wiadomości), Notification recipients (odbiorca wiadomości), SMTP user (nazwę użytkownika, z którego konta wiadomość będzie wysyłana) oraz SMTP password (hasło do konta nadawcy). Zaznaczając poniżej odpowiednią opcję, będziemy otrzymywać stosowne komunikaty. Wpisując w pole Notification recipients kilka adresów e-mail, oddzielając je przecinkiem, można jednocześnie wysyłać raport do kilku odbiorców. Na koniec, w celu przetestowania ustawień należy wybrać Test Email.

Na koniec został nam do ustawienia harmonogram wykonywania kopii bezpieczeństwa. W tym celu wybieramy Modify Schedule lub jeśli nie został automatycznie ustawiony, to Add Schedule. Przechodzimy do zakładki Harmonogram i w zależności od ustawień, albo zakładamy nowy lub modyfikujemy wg naszych potrzeb już istniejący. Sugeruję tak ustawić harmonogram, aby kopia wykonywała się codziennie o wyznaczonej godzinie, kiedy najczęściej komputer jest włączony i nie jest w danym momencie najmocniej obciążony.

Kopia bezpieczeństwa - FreeNAS

Kopie bezpieczeństwa powinni wykonywać wszyscy, którzy posiadają cenne dane z punktu widzenia użytkownika. Jak praktyka wskazuje, wielu z nas bagatelizuje tę czynność, aż do czasu awarii/ingerencji użytkownika, wskutek czego tracimy efekt swojej pracy, pamiątkowe zdjęcia, utwory itp. Wykonując kopie bezpieczeństwa należy przestrzegać pewnych zasadach. Im większe posiadamy zasoby finansowe, tym lepiej możemy chronić dane. Oczywiście, nie powinniśmy przeznaczać większych środków finansowych na ochronę swoich danych od ich wartości. Podstawową zasadą kopii jest przechowywanie jej na innym dysku, niż  oryginalne dokumenty. W przeciwnym wypadku, nasza kopia nie uchroni nas nawet od awarii dysku twardego. Jeśli posiadamy takie możliwości, kopie bezpieczeństwa powinniśmy przechowywać na innym komputerze, który powinien znajdować się w innym pomieszczeniu, a nawet w innym budynku. Im większa jest wartość naszych danych, nasze zabezpieczenia powinny cechować się większą gwarancją bezpieczeństwa.

Dla większości firm oraz osób fizycznych, rozwiązanie które oferuje FreeNAS, jest rozwiązaniem wystarczającym.

FreeNAS jest darmowym serwerem NAS opartym na dystrybucji FreeBSD. Serwer NAS to nazwa technologii umożliwiającej podłączenie zasobów pamięci dyskowych bezpośrednio do sieci komputerowej (źródło – Wikipedia.pl).

Instalacja serwera FreeNAS

W celu zainstalowania serwera FreeNAS, należy wcześniej pobrać jego obraz np. ze strony sourceforge.net. Po pobraniu obrazu w wersji LiveCD (obecna wersja na dzień 2010-06-08 to 0.7.2.5226) i nagraniu na płytę CD przystępujemy do instalacji. Uruchamiamy komputer z opcją czytania systemu operacyjnego z płyty CD (z przygotowanym wcześniej systemem FreeNAS w wersji LiveCD). Po uruchomieniu systemu, z menu wybieramy opcję nr 9 „Install/Upgrade to hard driver/flash device, etc.”

W kolejnym kroku wybieramy miejsce oraz sposób instalacji

Po wyborze pełnej instalacji otrzymujemy potwierdzenie dokonanego wyboru oraz informacje o czynnościach jakie zostaną wykonane. Po wskazaniu źródła programu instalacyjnego,  dysku na który zostanie zainstalowany OS i ewentualnym  miejscu, gdzie ma zostać stworzona partycja Swap, instalator przystępuje do instalacji systemu FreeNAS. Po zainstalowaniu systemu zostaniemy poproszeni o wyjęcie płyty CD/DVD z napędu i restart komputera. Po uruchomieniu komputera z już zainstalowanym systemem FreeNAS otrzymujemy do dyspozycji podstawowe funkcje. System umożliwia nam między innymi skonfigurowanie ustawień karty sieciowej, zmienę hasła dostępu lub przejście do konsoli. Z poziomu konsoli możemy na serwerze wykonać niemalże dowolną operację m. in. zainstalować dodatkowe oprogramowanie, dokonać rekonfiguracji ustawień, edycji plików itp. W celu sprawdzenia wersji zainstalowanego OS'u, z poziomu konsoli podajemy komendę uname (uname –a – wyświetlenie wszystkich informacji dotyczących OS).

Konfiguracja ustawień karty sieciowej

W celu skonfigurowania karty sieciowej należy wybrać opcję nr 2 z dostępnej konsoli. W pierwszej kolejności otrzymamy pytanie, czy chcemy pobierać adres IP z serwera DHCP.

Następne pytanie dotyczy z jakiego protokołu IP korzystamy (czy chcemy skorzystać z adresu IPv6)

Po skonfigurowaniu karty sieciowej, następuje jej inicjalizacja wg nowych ustawień

Podstawową część konfiguracji FreeNAS mamy za sobą. Tak skonfigurowany serwer powinien odpowiadać na wysyłane polecenia ping pod wskazany w konfiguracji adres IP. Kolejne czynności konfiguracyjne będziemy wykonywać z poziomu przeglądarki internetowej, gdzie w polu adres podamy adres IP naszego serwera (w naszym przypadku 192.168.2.251). Domyślne hasło dla użytkownika „admin” to „freenas”, które możemy, a nawet powinniśmy zmienić z poziomu panelu, wybierając opcję nr 3 „Reset WebGUI password”. Po zalogowaniu się do panelu, osoby które wolą komunikaty w języku polskim, mogą zmienić język interfejsu w menu System -> General, pozycja WebGUI -> Language, a następnie zatwierdzić wybór znajdującym się na samym dole przyciskiem Save. Zostanie odświeżona strona panelu administracyjnego naszego serwera wraz z nowymi ustawieniami językowymi. Podobna zasada dotyczy wszystkich zmian z małymi wyjątkami, gdzie trzeba będzie dokonać restartu serwera. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby w miarę potrzeb dokonać ponownej zmiany języka interfejsu wykonując w/w operacje.

Zarządzanie dyskami

W kolejnym kroku będziemy konfigurować przestrzeń dyskową, którą przeznaczymy na backup danych. W celu uzyskania informacji o posiadanych dyskach, w linii poleceń wykonujemy komendę fdisk -s. Powracamy do konfiguracji serwera z poziomu przeglądarki internetowej.

Z menu wybieramy Disk -> Management, a następnie wybieramy opcję Add disk

W rozwijanym polu wyboru Disk wybieramy dysk twardy, a następnie w polu Description nadajemy opis, co umożliwi nam na identyfikację dysku po opisie. Dodatkowo, ustawiamy na wstępny format systemu plików na UFS (GPT and soft Updates). Pozostałe opcje możemy zostawić bez zmian.  Zatwierdzamy wprowadzone ustawienia przyciskiem Add.

Po skonfigurowaniu dysków, zatwierdzamy nasze decyzje przyciskiem Apply changes

Nie należy zapomnieć o dodaniu do naszych dysków napędu/ów CD/DVD zgodnie z wyżej opisaną procedurą. Dla napędów CD/DVD nie zmieniamy ustawień formatu systemu plików. W tym przypadku pozostaje on bez zmian, czyli Unformated.

Następnym krokiem jest przygotowanie dysku do zapisywania kopii bezpieczeństwa. W tym celu należy go sformatować.

UWAGA: Jeśli dysponujemy tylko jednym dyskiem, na którym znajduje się tylko jedna partycja, czyli kopie bezpieczeństwa będą przechowywane na tym samym dysku/partycji co system operacyjny FreeNAS, to takiego dysku nie możemy formatować !

W polu Volume label możemy ustawić opis partycji – nazwę wolumenu. Po sformatowaniu dysku, w dolnej części ekranu otrzymamy raport z formatowania.

Po naciśnięciu klawisza Format disk, system zapyta się nas, czy jesteśmy pewni decyzji, ponieważ wszystkie ewentualnie znajdujące się dane na dysku zostaną utracone.

Następnie ustawiamy punkt montowania (patrz opis „Wykonanie obrazu partycji za pomocą programu PartImage”). W tym celu w polu Type wybieramy Disk, w polu Disk wybieramy dostępny, wcześniej przygotowany dysk twardy. Pola Partition type, Partition number oraz File system pozostawiamy bez zmian. W polu Mount point name podajemy nazwę punktu montowania np. HDD1, a polu Description wprowadzamy opis np. nr dysku, nazwy serwera, pojemność itp. Zaznaczając pole Read only, będziemy montować nasz dysk z atrybutami tylko do odczytu. W dolnej części okna możemy przypisać odpowiednie uprawnienia dla odpowiedniego użytkownika. Na koniec dodajemy nasz punkt montowania (Add) i w kolejnym oknie zatwierdzamy zmiany (Apply changes).

Nadszedł czas na konfigurację usług.

W pierwszej kolejności włączymy i ustawimy protokół CIFS/SMB.

Protokół CIFS/SMB jest protokołem typu klient-serwer i służy do udostępniania plików oraz drukarek (w MS Windows dostępne w otoczeniu sieciowym). Protokół CIFS jest nowszą wersją protokołu SMB, który nie został zatwierdzony przez IETF ze względu na niedoskonałość, co nie przeszkadza nam w jego użytkowaniu (źródło – Wikipedia.pl). Jeśli chcemy korzystać z protokołu CIFS/SMB, to musimy go przede wszystkim włączyć oraz opcjonalnie ustawić kilka opcji, tj. NetBIOS name, Workgroup, Description. Na koniec zapisujemy nasze ustawienia i restartujemy usługę. W celu uniknięcia nieautoryzowanego dostępu do zasobów, należy zmienić opcję Authentication na odpowiednią, np. Local user. Dzięki tym zmianom, dostęp z poziomu otoczenia sieciowego zostanie ograniczony jedynie do założonych użytkowników w systemie. Sposób zakładania użytkowników został opisany w dalszej części instrukcji.

Następnie przechodzimy do zakładki udziały (Shares) i dodajemy nowy udział. Odpowiednio go nazywamy, ustawiamy opis i wybieramy ścieżkę dostępu do udziału. Na koniec dodajemy i zatwierdzamy dokonane zmiany.

Kolejnym protokołem, który uruchamiamy jest FTP

W celu włączenia protokołu FTP, wybieramy w menu Services -> FTP, po czym w odpowiednim polu zaznaczamy włączenie. Domyślne ustawienia wystarczą do prawidłowej pracy serwisu FTP. Na koniec zapisujemy ustawienia i restartujemy serwis (Save and Restart).

UWAGA: W celu sprawdzenia poprawności uruchomienia usługi FTP należy w menu wybrać Status → Services. W moim przypadku, najczęściej serwis FTP był włączony, ale niestety status posiadał wyłączony. W takim wypadku, zalecam aby konfigurację serwera FTP skonfigurować jako ostatnią. Będziemy musieli wykonać kilka operacji ręcznie, z poziomu konsoli. Na początek musimy określić lokalizację pliku konfiguracyjnego serwera FTP poleceniem:

find / -iname proftpd.conf

W kolejnym kroku musimy dokonać edycji powyższego pliku dowolnym edytorem, np. nano

nano -w „ścieżka dostępu do wcześniej zlokalizowanego pliku proftpd.conf”

Niestety, serwer FTP ma problemy z uruchomieniem, jeśli w pliku konfiguracyjnym, dla zmiennej DefaultAddress będzie wstawiona nazwa hosta. W moim przypadku, rozwiązaniem problemu jest zmiana wpisu na adres IP. Po zapisaniu zmian w pliku konfiguracyjnym uruchamiamy serwer FTP ze wskazaniem na lokalizację konfiguracji:

proftpd -c „ścieżka dostępu do wcześniej zlokalizowanego pliku proftpd.conf”

Nie pozostaje nam nic innego, jak zweryfikować naszą pracę w statusach serwisu. Jeśli wszystko jest OK, to możemy się łączyć z naszym serwerem FTP.

SSH, czyli szyfrowane protokoły komunikacyjne służą do  połączenia terminalowego, przesyłania plików, zdalnej kontroli itp.

Podobnie, jak w przypadku usługi FTP, tak i tutaj wystarczy włączyć usługę aby poprawnie pracowała. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby wg własnym potrzeb skonfigurować pozostałe opcje.

Serwis UPnP, czyli protokół P2P przeznaczony jest dla komputerów osobistych,  jest on wykorzystywany do tworzenia sieci SOHO, inaczej mówiąc do małych, przydomowych sieci.

Poza włączeniem usługi, musimy wskazać ścieżkę dostępu do katalogu bazy danych oraz położenie plików do współdzielenia. Zapisujemy ustawienia i restartujemy usługę z nowymi ustawieniami.

Nadszedł czas na nadanie uprawnień do naszego serwera użytkownikom. W tym celu w menu Access wybieramy Access and Groups. Zaznaczamy opcję Groups.

Tworząc nową grupę, nadajemy jej nazwę oraz krótki opis grupy.

Następnie zakładamy użytkownika, którego przypiszemy do utworzonej przed chwilą grupy.

Do naszych zadań polecam jeszcze uruchomić usługę Rsync Server, dzięki czemu będziemy mogli zaplanować bezpłatną aplikacją wykonywanie backup’u.

Na początek musimy, włączyć usługę oraz ustawić, jaki użytkownik ma uprawnienia do zapisu kopii bezpieczeństwa na naszym serwerze.

Następnie przechodzimy do zakładki Modules i uzupełniamy pole Name, Comment oraz Path. Z tak skonfigurowaną usługą Rsync możemy przystąpić do konfiguracji klienta, odpowiedzialnego za przesyłaniem kopii zapasowych.

Klient Rsync

Protokół Rsync jest to protokół synchronizacji plików przez sieć. Darmowym klientem pod system operacyjny Windows jest DeltaCopy. W przypadku systemów z rodziny Linux, to protokół rsync jest domyślnie dostępny z poziomu konsoli. Podręcznik rsync dostępny jest pod adresem: http://everythinglinux.org/rsync/ (źródło – Wikipedia.pl). Instalacja oraz konfiguracja programu DeltaCopy wraz z synchronizacją z FreeNAS zostanie opisana w oddzielnym wpisie.

Zainteresowanych dodatkowymi informacjami zapraszam na forum poświęcone wszelkim zagadnieniom dotyczących serwera FreeNAS.

Wykonanie obrazu partycji za pomocą programu PartImage

Opis wykonania obrazu partycji dysku twardego oraz jego przywrócenia darmowym programem PartImage (http://www.partimage.org/Main_Page]http://www.partimage.org/Main_Page)

W celu wykonania obrazu partycji np. systemowej w celu późniejszego szybkiego przywrócenia sprawnego systemu operacyjnego należy pobrać obraz systemu operacyjnego SystemRescueCd ze strony http://www.sysresccd.org/Main_Page]http://www.sysresccd.org/Main_Page. Następnie należy uruchomić komputer przy użyciu pobranego wcześniej systemu operacyjnego (obraz OS należy nagrać np. na płytę CD). Po uruchomieniu komputera z SystemRescueCd, tryb graficzny uruchamiamy poleceniem startx.

Do zarządzania partycjami służy program GParted. Program ten umożliwi nam odczyt partycji, tworzenie, usuwanie, formatowanie oraz zmiany ich pojemności. Informacja o punktach montowania będzie przydatna nam w późniejszym etapie wykonywania obrazu.

W przypadku zapisywania obrazu partycji na dysku, gdzie system plików jest w formacie NTFS, używanym przez Microsoft we wszystkich systemach operacyjnych od Windows XP (wcześniej używany był jedynie w Windows NT), konieczne jest uruchomienie programu http://pl.wikipedia.org/wiki/NTFS-3G]ntfs-3g.Program ten umożliwi nam na zapisywanie plików na partycjach domyślnie nie obsługiwanych przez systemy Linux (do których należy zaliczyć SystemRescueCd). W celu uruchomienia powyższego programu, musimy przejść do terminalu, który można uruchomić klikając prawym przyciskiem myszki na pulpicie. Składnia programu jest następująca:
ntfs-3g /dev/sda2 /mnt/windows/
ntfs-3g – nazwa programu
/dev/sda2 – plik urządzenia blokowego
/mnt/windows/ – punkt montowania partycji
Inaczej mówiąc, program ntfs-3g umożliwia nam przyłączenie systemu plików (zamontowanie) znajdującego się na danym urządzeniu.

UWAGA: Nie można zapisywać obrazu partycji na partycji, której obraz jest w danym momencie wykonywany!
Kolejnym krokiem jest stworzenie katalogu, w którym zapisany zostanie obraz naszej przykładowej partycji systemowej. Do zakładania katalogów służy polecenie mkdir. Składnia polecenia jest następująca:
mkdir ścieżka_dostępu/nazwa_katalogu (np. mkdir /mnt/windows/winrestore)
Po stworzeniu katalogu, gdzie będziemy zapisywać obrazy partycji, czas na stworzenie tych obrazów. Obrazy będziemy tworzyć przy pomocy programu PartImage, którego uruchamiamy z terminala komendą partimage.

W pierwszej sekcji zaznaczamy partycję, której będziemy tworzyć obraz. Następnie podajemy pełną ścieżkę dostępu, gdzie ma zostać zapisany obraz wraz z podaniem jego nazwy. Po uzupełnieniu wszystkich wymaganych informacji, przechodzimy do następnego ekranu za pomocą klawisza F5.
UWAGA: W punkcie Image file to cerate/use podajemy pełną ścieżkę dostępu, gdzie będziemy zapisywać obraz wraz z jego nazwą. W przypadku komputerów z zainstalowanym OS MS Windows, ścieżka musi wskazywać miejsce, które zostało podmontowane programem ntfs-3g.

Kolejny ekran umożliwi nam dokonanie wyboru co do kompresji, wielkości zapisywanych plików - pozostawiamy z domyślne ustawienia.

W następnym kroku podajemy opis naszego obrazu (np. MS Windows 7 Prof. – Jan Kowalski).

Po wprowadzeniu opisu otrzymamy komunikat, że wsparcie obsługi partycji NTFS obecnie jest eksperymentalne. Po zapoznaniu się ze wszystkimi informacjami, PartImage przystępuje do wykonania obrazu wskazanej partycji. Czas wykonania obrazu jest uzależniony od wydajności sprzętu (przede wszystkim dysku twardego), wybraniu opcji kompresji oraz od ilości danych znajdujących się na partycji. Po wykonaniu zapisu obrazu, można sprawdzić wyniki naszej pracy, które znajdują się w katalogu /mnt/windows/winrestore następującym poleceniem:
ls /mnt/windows/wirestore -lh
W celu wykonania testu poprawności zapisu obrazu, należy wykonać procedurę przywracania, gdzie należy zaznaczyć odpowiednią opcję.
W celu przywrócenia danych zapisanych w obrazie (np. systemu operacyjnego), w pierwszym kroku należy podmontować partycję programem ntfs-3g, gdzie znajduje się obraz. Następnie uruchamiamy znany nam już program PartImage, gdzie odpowiednio zaznaczamy partycję na której chcemy zapisać dane znajdujące się w obrazie, pełną ścieżkę dostępu oraz zaznaczamy chęć przywrócenia partycji z obrazu.

Po zatwierdzeniu klawiszem F5, PartImage odczyta z obrazu wcześniej wpisany opis w celu weryfikacji wyboru prawidłowego obrazu.

Następnie podejmujemy decyzję, czy chcemy dokonać symulacji przywrócenia partycji z obrazu (weryfikacji poprawności zapisu obrazu), czy też fizycznie dokonać przywrócenia partycji.
UWAGA: Podczas przywracania partycji z obrazu, dane znajdujące się na odtwarzanej partycji ulegną usunięciu (zostaną nadpisane), o czym zostaniemy poinformowani odpowiednim komunikatem !

Na koniec, po przywróceniu danych z obrazu powinniśmy otrzymać komunikat , że operacja przywracania danych zakończyła się sukcesem.

Możemy zrestartować komputer i zacząć pracę na naszym przywróconym systemie operacyjnym. Restartujemy komputer następującym poleceniem:
reboot